سالم و صالح و با سعادت

روی شانه هایمان که میگذاریمش سعی میکند گردن صاف کند و میچرخاند سرش را به هر سمت و خانه را نظاره میکند.. سرش را بالا میگیرد و در چشمانمان زل میزند " خوب میبیند و خوب میشنود تا آشنا شود و بشناسد و انس بگیرد" ...

دستهایش تا به امروز همیشه باز بوده اند، و انگشتان کشیده اش هیچ چیز را در میان خود جای نمیداد!! شاید دعا! شاید طلب روزی برای خود و پدر و مادر...! شاید به نشانه ی دست و دل بازی..! از امروز فهمیده باید از خود دفاع کند، حالت تدافعی اش مشت های گره کرده هستند تا به هر چیز چنگ بزنن و از سقوط و خطر خود را دور کند.. ...

مژه هایش روز به روز رشد میکند. الله اکبر در طی دو هفته مژه هایش بلند میشوند و سالیان سال هم بگذرد دیگر رشدش متوقف است!! تکامل تدریجی نوزاد سریعتر است از رشد یک انسان کامل! نیاز به بزرگ شدن در او غوغا میکند... ...

خوابش در روز سنگین است به طوری که سر و صدا اثری ندارد... و در شب چنان سبک است که من به حالت slow motion دراز بکشم و حتی باد پتو به او نخورد!!! ...

امروز اولین مهمانی را رفت... افطاری خونه ی  خان داییِ مامانی...

هنوز خیلی خسته است، کوفتگی راه هنوز در تنش مانده. حسابی کش و قوس می آید . سرخ و زرد میشود. شاید در دقیقه دوبار! : مسافت کمی را پشت سر نگذاشته . حق دارد خسته و کوفته باشد دلبندم ...

فرزند نازنین ما انگار هنوز حس شکم مادر را دارد و شنا کردن و لگدهای ظریف دوران داخل رحم را! هنوز حرکات دست و پایش همان طور است و چه دل انگیز است وقتی میبینی چطور داخل شکم لگد میزده ...

ده روزه است و میتواند در حالت دمر گردن بگیرد...   ...

روز دهم است... صداهایی مانند آقون میشنویم اگر از سوی ما توهم ، و از سوی او اشتباه لپی نباشد.. ...